1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Aslında asılacak kadın koynumdaki
Şehriye çorbasında ağılar bulandırıyor
Yüreklerde zıtlık, beyinde çelişki
Durma koş uzaklaşmak adına
Ta cehenneme kadar
Cehennem öfkesi bile tatlı
Onun öfkesinden
Avuçlarında yılanlar besliyor
Ağılı yılanlar
Dilinde emrediyor, zehir akıtmalarına
Televizyon başına esir
Ve dünyaya kapalı
Kayıt Tarihi : 26.9.2007 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!