Ruhum uzaklarda bir tepede yalnız bir ağaç gibi
Ben mi terketmişim sevdiğim zannettiklerimi
Ağlasam mı isyan mı etsem
Yoksa yok mu saysam tüm kaybettiklerimi
'Hiç yaşanmadı aslında' tesellisiyle
Açık zannettiğim kapılar kapalıydı mı desem
Beklemesem mi bir dost teni
Uzatmasam mı gönlümün ellerini
Yoksa yok mu saysam sevdiğim zannettilerimi
Ya da en iyisi
Yalnızlığın asil dinginliğini mi yaşasam
Unutup atsam yüreğimden yitip de gidenleri
Yoksa, yok mu saysam geri dönmeyesiceleri
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Filiz Güngör Laçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/asil-ve-yalniz.jpg)
beğeniyle okudum!
TÜM YORUMLAR (2)