-ÇOCUKLUĞUM- Adlı Romandan:
“Onu tanımadan önce karanlıklar içinde uyumuş gibiydim!... Ama o geldikten sonra beni uyandırdı, aydınlığa kavuşturdu!... Çevremdeki her şeyi sonsuz bir iple birbirine bağlayarak rengarenk bir dantel gibi ördü!... Kısa zamanda benim en yakın, en anlayışlı dostum oldu!... Onun, çevresine duyduğu karşılıksız sevgi, ruhumu zenginleştirerek zorlu yaşamımda bana gereken güç kaynağını sağladı!...”
{ Maksim GORKİ }
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta