-ÇOCUKLUĞUM- Adlı Romandan:
“Onu tanımadan önce karanlıklar içinde uyumuş gibiydim!... Ama o geldikten sonra beni uyandırdı, aydınlığa kavuşturdu!... Çevremdeki her şeyi sonsuz bir iple birbirine bağlayarak rengarenk bir dantel gibi ördü!... Kısa zamanda benim en yakın, en anlayışlı dostum oldu!... Onun, çevresine duyduğu karşılıksız sevgi, ruhumu zenginleştirerek zorlu yaşamımda bana gereken güç kaynağını sağladı!...”
{ Maksim GORKİ }
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta