Sesini duymuyorum,çok uzakta olmalısın?
Şimdi seni kısacık anlatmama izin ver lütfen,
Seni anlatırken aslında ruhumun aynasını anlatacağımı unutma!
Gökyüzünde ay ve yıldızları hayal ediyorsun,
Sen karanlıkta ortaya çıkan bir notasın,
Sonbaharda düşen yapraklar
Senin rengini kıskanıyor...
Halbuki sen asil siyahsın;
Notan çalındıkça gecenin karanlığın da
Yorulmadan dans edersin...
Rüzgarın aracılığıyla
Ağaçların yaprakları
Kemanın yayına dokundukça
Bir tüy gibi süzülürsün...
Tüm bunlar olurken dev aynalar resimler seni tıpkı siyahın asilliği gibi resmeder.
Meral Meri
26/04/2012/
Meral MeriKayıt Tarihi : 29.4.2012 02:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!