Asıl şimdi başlıyor,
Ölümün sonsuzluğunda yokluk.
Vuruyor kırbacını cellat,
Akşamın mutluluğa susamış bedenine.
Yağmurlarda yıkanıyor aşkın acıyan yüzü,
Hiçliğe akıp giderken her bir parçası.
Yüreğindekini yanında bulamayan,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Sönüktür yanında şiirlerinin en güzel kumaş mücevher işlenmiş ipek gibiler...Ay gibi; güneşler parlıyor şiirlerinde....Yemyeşil tarlalarda üzerine çiy düşmüş gelincik gibiler...
kızıldan bozma gökyüzünde süzülen şahinini.
kutlarım mükemmel dize
kaleminiz kavi olsun sevgi ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta