Dokunulmaz, ama kalpte bir fırtına koparmış.
Ne bir adım atabilmiş, ne geri dönebilmiş,
Sonsuz bir özlemde, hep yarım kalmış.
Çünkü asıl sevgiler, imkansız olanmış,
Bir hayalin peşinde yürürmüş insan,
Uzaklaştıkça büyür, yaklaşınca yanarmış.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta