Kimse olmadı kendinden.
O, sen, ben.
Çıkmayız aynı ustanın elinden.
Anlamak kolayken;
Birbirimizin dilinden, halinden.
Bu isyan, şu kavgalar neden?
Her şey, hepimiz,
Yaradan’ın salt sevgisinden.
Hayret! hâlâ habersiziz
Tüm nimetlerinden,
Şaşırtıcı, hayran kılıcı,
Aklımızı aşan hikmetlerinden.
Ey! En yüce varlık! insan!
Şöyle bir düşünsen.
Niçin varsın sen?
Ne aldın, ne verdin?
Nereye erdin?
Asıl olan:
Yaşadığına değ sen.
Nagahan(Orbay) Akay
Nagahan Orbay AkayKayıt Tarihi : 17.3.2006 06:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
