“ ASİL MİLLETİN ASİL GELECEĞİ
DUYARLI ÇOCUK MİNİK KAHRAMAN “
(Sana bütün dünya hayran, değil Pakistan)
Nasıl üst üste ekledin, kim bilir nasıl denkledin
Ne önce can gelir dedin, ne bir menfaat bekledin
Aç kalmayı göze aldın, bu para helâldir dedin
Pakistan’a gönderdin de, kendin çöpten ekmek yedin
Nice sayısız zengini, bir tek lirayla eledin
Nice milyonları sen O, yüreğinle gölgeledin
Müslüman’a ve bir Türk’e, yakışanı yaptın da sen
Duyarsız kalana ibret, insanlığı dengeledin
O mübarek günlerde, hazineler bahşettin
İnsanların yüreğine, insanlığı nakşettin
Yüreğini titrettin sen, kamçıladın tüm dünyayı
Güçlü duygularınla, söndürdün güneşi ayı
Satın aldın zenginleri, fethettin sen enginleri
Uyandırdın insanlığı, canlandırdın dinginleri
Hiç menfaat fikretmedin, adın bile zikretmedin
Bir lokma ekmek paranla, hiç tereddütte etmedin
Felâkete uğrayan O, Pakistan’a kucak açtın
Gittin çöpten ekmek buldun, iftar ettin oruç açtın
Kim bilir ne hallerdesin, aslında kendin muhtaçtın
Hani çevrende insanlar, nasıl oldu gözden kaçtın
Kim bilir ki sen ne derdin, yüreklerden pas giderdin
Şairlere ilham oldun, insanlığa bir ders verdin
Ne olursa olsun halin, yüreğin senin cemalin
Ne olursun çık ortaya, insanlığa yük vebalin
Yürekleri kirlenmişte, O kokuşmuş, O pas tutan
Biraz menfaati için, insanlığını unutan
Gelecekten kuşku ile, ürkütüp de O korkutan
Haram lokmaları yutan, utan ey insanlık utan
#retor
#Methiye
#Pakistan
#RefahTorlak
#DuyarlıÇocuk
#MinikKahraman
#AsilMilletinGeleceği
#UtanEyİnsanlıkUtan
Kayıt Tarihi : 27.10.2007 13:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dip Not: Bu methiye, bu şiir, yıkıcı Pakistan depreminin gerçekleştiği 2005 yılının, Mübarek Ramazan ayında cebindeki ekmek parası olan son bir milyon lirayı (Bir lira) kendisinin durumunu ve belki de aç kalacağını hiç düşünmeden, O tertemiz düşünceleri ve olanca saflığıyla, Pakistan’a gönderen, üstüne üstlük günlerce bu konu medyada yer almasına, aranmasına ve kendisine çağrı yapılmasına rağmen, Ortaya çıkıp kendini deşifre etmeyen, koca yürekli ve duyarlı küçük yavruya ithaf edilmiştir, aslında yaşanmış bir kıssa olan bu öykü, duyarsız insanlara bir ibret tablosu olarak, Ölümsüzleşmesi için şiirleştirilmiştir. RETOR
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!