Yağdı hüzün.
Bir anda iliklerim ıslandı
Titriyorum...
Dallı budaklı bir şey değil,
Bu içimde biten,
Bir savaştan, bir yangından kalma
Bir yıkıntı belki, belki bir nehir...
Yaşamak değil bu.
Güzellik hiç değil.
Olsa olsa, annemin tülbentiyle damıtılmış zehir.
Yaşamak ve ölmek.
İşte en haksız iki şöhret!
Çekmek, dayanmak ve bedel ödemek...
Asıl marifet.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Şefik Erkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/03/asil-marifet-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!