Dağınık hayatıyla köhne bir kulübede,
Bir kimsesiz yaşıyor bizim mahallede.
Sırtı açık karnı aç dudağında izmarit,
Sanırım ondan başka zavallı yok şehirde.
Konu yaşam olunca asılıyordu yüzü,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
güzel bir toplumcu şiir...duyarlılığınızı kutluyorum....
Bence o zavallı değil onu bu hale getirenler,malını mülkünü elinden alanlar zavallı..Akıcı anlatım ,iyi seçilmiş konu...Tebrikler..
'Babasından mirası sadece şeref kalmış,
Para pul toprağına yakınları el koymuş. ' Çevremizde ne insanlarımız var. Gözleri açık ve görebilenlere. Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta