Asıl Gurbet Şiiri - Zekeriya Yılmaz 3

Gurbet yeni değil ki, ilk insanla başladı,
Cennet iken sılası, olmuş birden dünyalı,
Unutur mu hiç insan, aslını vatanını,
Gurbete alışılmaz, ukde kalır hep aklı.

İnsanoğlu kavmiyle, yurt edinir bir yeri,
Her nereye yurt dese, verir tüm gayretini,
Düştü ise gurbete, çeker bir de özlemi,
Amacı abat etmek, kendi memleketini.

Sorar isen vatanı, anadır bu dünyada,
Zerre iken büyütüp, dönüştürür insana,
Canını ve kanını, vererek evladına,
Anadan ayrı her gün, gurbettir anlayana,

Asıl/nesil sözleri, dünyalık konu bunlar,
İnanırız hepimiz, ebedi bir alem var,
Orada yaşayacak, eşleriyle insanlar,
Gurbeti dayanılmaz, unutma sıladır YAR.