Ben ve çaresizlikler ile savaşmak...
Bindiğim her otobüs bir hapishane, camından baktığım.
Çaresizlikler; oturduğum koltuklar, tutunduğum demir çubuklar,
Otobüs şöförü,yolculuk ve asıl çaresizlikler:kapılar
Kapılar kilitli,direksiyon deli gibi.
Camları kırıp kaçmak vardı şimdi.
Ya kırılırsa umutlar camların ardındaki?
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta