saçak altlarından
kirli duvarlara sürtüne sürüne
kapı loşluklarına gizlenerek süzüldü sokaklardan
alacakaranlıktı ortalık yüreği gibi
zayıftı kemikli yüzü çirkin
kısık çakal gözlerinde hain kıvılcımlar
çevresini kollamada tedirgin
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim