Asıl Biziz Terörist Şiiri - Fuat Eriçok

saçak altlarından
kirli duvarlara sürtüne sürüne
kapı loşluklarına gizlenerek süzüldü sokaklardan
alacakaranlıktı ortalık yüreği gibi
zayıftı kemikli yüzü çirkin
kısık çakal gözlerinde hain kıvılcımlar
çevresini kollamada tedirgin

sokak köpekleri yol verdi geçerken
kediler kaçıştı tüyleri diken diken
insan değil lânet gibiydi

hain zihninde şekillendirdi sinsi planını
gün yüzünü göstermeden döndü inine
öyle iğrenç bir yaratık ki
varsa eğer bir inancı
yazıklar olsun dînine

bir kaç gün sonra bir patlamayla sarsıldı yürekler
cam, toprak kan et ve kemikler
karıştı birbirine savruldu
bir sürü masum insan
ve hiç biri birbirini tanımayan daha pek çoğu
bu anlamsız gazapla kavruldu

insan bedeni içindeki
bu zavallı yaratık
bu korkak
sinsi
karanlık atık
yalnızca bir tetik

başka odaklarda veriliyor karar
katlediliyor etik
ufak bir hesap yapın kafalarınızda insan kardeşlerim
biraz düşünün biraz
azıcık aritmetik

terörden nefret yetmiyor
anlamalıyız artık
etrafımıza bakmalıyız
kimler besleniyor bu ortamda
kimler hangi kirli çıkarların peşinde
masumların kanı
kimlerin sivri dişlerinde damla damla

bırakın polis uğraşsın pimi çeken zavallı adamla
siz onu yönlendiren sisli beyinlere bakın
şiddetten kurtulmak mı istiyorsunuz
sanal bir darağacı kurun kafanızda
yağlı urganı bu hasta boyunlara takın

politikacılar örgütler teröristler
hepsi aslında ruhlarımızın hasta uzantıları
hırslarımız hasetlerimiz aşağılık duygularımız
her türlü cinayete karşı duyarsızlıklarımız
vurdum duymazlığımız
küçük çıkarlarımız
çirkin hunhar törelerimiz
sevgisizliğimiz

o zavallı sürüngen değil terörist
bizler
seyredenleriz

hepimiz

(15 kasım ‘03)