Asil Bir Yalnızlık Şiiri - Can Çalışkan

Nedir bu sendeki kalp kırma hevesi anlayamadım...
Çözemedim her üç lafından birinde gönlümü yaralamanı.
Oysa ne sen yarın kalacaksın ne de ben.
Yarım kalmayı şiir ortasında kırılan kaleme,
Şarkı ortasında bozulan kasete,
Ertesi güne devreden ümitlere bırakacaktık.
Sanırım ikimizde çuvalladık...
Oysa birimiz pes etmek istese,diğeri yanında olacaktı.
Birimiz şehirden gitmeye kalksa,diğeri yeni şehirler kuracaktı.
Birimizin düşüyor gibi olsa,diğeri elinden tutacaktı.
Şimdi en büyük ayaklanmayı öpmeye kıyamadığın kirpiklerimde inşa ettiğin medeniyet yaşıyor.
Ruhumda gitgide çoğalan azınlığın,bunu nasıl başardığına şaşıyor.
Kalemimin ucuna takılan sevda yüklü sözler,boşluğa düşmemek için can çekişiyor.
Güzel günlerin geleceğini hayal etmek yalnızca hayallerde kalıyor.
Ve bu yürek ne kadar kaçarsa kaçsın en çok sende sırıl sıklam ıslanıyor.
Artık uzayan gecelere yaktığım bir ağıttır adın.
Soğuk bir rüzgarla gözlerin düşer aklıma,ayrılığa ıslanır aklım.
Hiç bir kalabalığa meyletmez asil bir yalnızlık olur mirasın.
Ve en habis ur nişanına layık görülür bahşettiğin acılarım...

Sahibine yetişecek hecelerin yoksa
Hani kış kadar soğuksa kalpler...
Vurursun sükutu;
kör bir geceye...
Sızım sızım sızlar harfler..

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 4.11.2015 16:37:00