Asıl Ben’i Yaz Tinsu

Yüreği öldürecek yılanlar yalanlarıma sarılır. Beni tümlenmiş, tamamlanmış; ama bitmemiş sızılarda bulur yalnızlık yörüngesi.
-Seni fırlatır sensizlik. Çekim gücünden etkilenir, aşk ve aşk.

* Sana yasak olanın inine iniyor yılan. Dünyanın en gerçekçi doğrularını yılan taşır.Doğrudan batırır iğnesini Leyla Leyla diye.
Kapalı tut ki yüreğinin en benli yerini ısırmasın yılanlar. Benim için gerçek yılan benim dışında seni sevmeye gelenlerdir.
*Benim dışında ela gözlerine bela olanlardır.Sözlerinin sözlüğünde sözcük sözcük tanımlanmaya çalışanlardır.
-Salma zehrini yılanlarla dans eden sihirbazlara. Musa benim, seni seven benim. Asam sevdamdır, Yutulacak kim varsa hazırlarımdadır bilesin Tinsu…

* Sözlerin zehri beni daha çok etkiler. Gözlerinin nehri daha çok bitirir.Kulağına küpe takma yaramın her sözü varken.Binler yazarken yürek sızılarına. Sakın çok sesli konuşmaların dilinde sözlük kullanma beni anlamaya, beni senden anlamaya.

*Burnunda tütenlerin tutuluş hecelerinden benli kitaplar oku.
Kapağını kapattığın bu mistik sevda kitabını gönül rafından indir. Musaf gibi sakın yüreğinden aşağı indirme. Kitap içinde kitaplar okunuyor sen okunurken gönlümde. Harfine geldim, haydi tümle beni ilk söylediğin sözcükte.Haydi sarıl yaşamak isteyeceklerimize ilk sarılışın gibi. Beni yaz, kelamlara alem olan tin sayfasında.
*Asıl ben’i yaz Tinsu.
- Her kokuya salma bensiz kalışları, her sevdaya burnunu sokma.
Büyük bir sevda meleğiydin; ama şimdi yaralı melekliğini kaybetmiş ürkek ceylanın gölgesisin.
-Mahremlerimden çıkalı kaldı mahreç kalıpların. Avretini saklı tut cehennemden gelen arzu zebanilerine.
-Sen salya sümüğü değilsin, sen aşka sultan, sultanlara tan, yalnızlığıma merhem süren Meryem’sin belki.
-Belki de Meryem’in ela gözlerinden kalma belalarını sardın bakışınla.
*Belki de bu içsel kutsiliğim bundandır.
-Nasırıma basma kalıp acılarla basma. Hasrıma sözsüz kuyruklar bağlama. Vaveylamın nankör kedisi gelmiş ısırmış çığlık çığlığa sana ağladığım anları.

İçimde volkanların alkış tutar, ben patlar,sen’e karışır hayaller, haller, içsel dirençler.
-Neşe veren acıların mutlu ediyor. Ben acıkmışım acılarına. Özlemiş karşımda ağlamalarını. İçten akan damlalarında eriyip kendime gelişinin gelgitlerinde kendime gelmişim.
Bir ömür senin sahilinin kayalığı olarak kaldım.
Ah sevgilim! Şimdi gelip çarpsana, çarpılsana yeniden.
Ah sevgilim! Şimdi susup yüreğinin köpüklerinden kirlenmiş aşkı paklama vakti.

Sonra bütün gel-gitlerin gelinliğinde beyazlarını sunmak gerek gelinlik çağındaki bütün sevda güzellerine. Seni istemek lazım benden.
-Algılarından oluşan dalganın içinde içimi sunmak gerek senden.
Tin ile ten arasında kalmak gerek. Sen tine ders, ben tene adres kaldığım mecralarda yürümek lazım yürüyen aşka.