Asil Aşk Şiiri - Cahit Karaç

Sevdiğim kadın,
Yalan söyleyip,
Yemin etse bana.
Ben yine de inanırım,
Hiç tereddütsüz ona.

Çünkü o,
Bu dünyanın,
Bin bir oyunundan habersiz.
Varsın, o beni,
Saf sanıp, söylesin yalan.

Hâlbuki o,
Söylerken yalan,
Donuk kalbi, güzel yüzüyle,
Beni değil,
Kendini kandırır zavallı.

Asıl o,
Bundan habersiz.
Hâlbuki o,
Benim onu,
Sevdiğimi bilse.

Sevdanın güzelini,
Aşkın asilini,
Asıl o zaman,
İkimizde yürekte yaşarız.
İşte o, bundan habersiz.

04.12.2011
Cahit KARAÇ