asil
Ağaçlar soyundu
Ak pırtıla büründü
Arındı
Parazitlerin bıraktığı
Düne ait ne varsa
Döktü üstündekileri
Toprak cömert
Küs bilmez
Her zaman ki
Zarafetiyle
Yılların biriktirdiği
Ne kadar kir varsa
Ağaçlardan akan
Hepsine kucak açtı
Arlanmadı
Kirlenmedi
Yüksünmedi
Asil olan
Aslına döner derken..
Kayıt Tarihi : 25.1.2022 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/25/asil-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!