Asıl!
Asıl ki tetiğe…
Kanla sulansın toprak
Parçalarım savrulsun meydana.
Ağlayan çocuk seslerine aldırma!
Asıl tetiğe!
Bir çift demirin baruta sevdalanışını dinle…
Çığlık çığlığa koşan anneleri duyma!
Asıl tetiğe!
Asıl ki;
Sussun kuşlar, çiçekler, çocuklar…
Gökyüzüne sevdalanmış
Bir havan topunun,
Yeryüzüyle bütünleşmesidir bu!
Asıl tetiğe!
Asıl ki kurşunlar kavuşsun sevdalısına…
Sol yanıma…
Haykırışını duyma
eli bastonlu ninemin,
zira silahtır elindeki,
zamana karşı direnişinin.
(2007-2008)
Sedat YücelKayıt Tarihi : 19.6.2014 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatıma nüfuz eden 2007-2008 yıllarının herhangi bir sert rüzgarında, not defterine doluşarak sığınan sözcükler… Bugünlerinde daha da anlam kazandı… Suriye Savaşının, Gezi Şehitleri'nin ve baharda pamukçuk gibi savrulanların, faillerine ulaşamayan vicdanlara ithaf ediyorum.
TÜM YORUMLAR (1)