Çekmedin ayrılık acısını hiç,
Burnun havalarda, sen daha kasıl.
Bir de aramazsa sormazsa seni,
Yaşarken ölmeyi anlarsın asıl.
Dünyayı toz pembe görmesi böyle,
Severken birini kolaysa nasıl.
Ayrılmaya gör sen sevdiğinden,
Dersin ki dünyamız karaymış asıl.
Aşık olmak demek mutluluk değil,
Parayla saadet olmazsa nasıl.
Mutluluğu kadar acısını da,
Seven insan bence tatmalı asıl.
Severken her zaman gülemez insan,
Karşılıklı daima yapılmaz fasıl.
Eğer uzaktaysa, yoksa yanında;
O zaman daha çok sevmeli asıl.
Kayıt Tarihi : 24.9.2009 14:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/24/asil-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!