Şöyle bakar dururum Cihan-ı Beşere…
Misal, gerçekten misal…
Koyun can derdinde, kasap et…
Bakınca hüzünlenir ruhum…
Ahmaklar içinde benim işim ne diye…
Ahmak acep ben miyim der düşünürüm…
Beklide benim ahmak…
Çünkü düşünüyorum!
Ya kasap olacaksın cihanda…
Boğazlayacaksın koyun bildiğin onurunu…
Ya da koyun olacaksın İbrahim'in avuçlarında….
Bir çıkar peşinde, ki gidiyor beşer…
Kimisi aç, kimisi açın kürküyle terleyen…
Elbet bir sonu vardır bu hükmü icranın…
Sevgi taşırken İbrahim'e Canlar…
Aslında Yusuf'a ip uzattılar kuyudan…
Ağmanın gözünü açtılar Nasıralı olup…
Ama kasap olmadılar Ahmed’e taş atacak kadar…
Bazen Elif oldular…
Su serptiler hoş görüye…
Sadreddin Razi olup, kovmadılar Sultan'ül ulemayı…
Aşk oldular hep…
Aşkın tınılarını duydular…
Mansur’du isimleri bir devir…
Bir devir İmamed'din…
Sonra, İspanyadan kaçan Arabi oldular…
Konya’da bir Nur…
Anadolulu Celaled'din Efendi oldular…
Döndüler… Döndüler… Asıllarına…
Ahmed Oldular…
Ama, Yezid soyu ve ruhu olmadılar…
Fani-i beşerin ellinde…
Bazen zarf oldular…
Yıldız sarayına varan…
Dervişlerin yorumladığı…
Bazen, ‘’İstiklal’’ oldular 57 Alayla…
Aşk’tı hepsinin adı…
Kasap olmadılar, kıyan, çalan, hırpalayan…
Hepsi ve hepsinin adı…
ATA-TÜRK’tü…
Türkün Atalarıydı…
İbrahim'in, Musa'nın, Nasıralı İsa'nın adıydı…
Aşk’tı isimleri…
Kasap olmadı hiç biri…
Hepsi, Ahmed’di…
Çünkü Türk’tü…
Çünkü Muhammed’di…
Yıkmadılar…
Çalmadılar…
Kırmadılar…
Hep…
Sevdiler…
AŞIKTILAR…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 19.1.2014 02:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!