Aşıktan Maşuka Serzeniş Şiiri - Keyfe Keder

Mermerin nabzı atarken yağmur damlalarında,
Eksilmeyen bir sızı olur, kök salarsın içimde.

Levhası devrilmiş hemzemin geçidinden habersiz,
Tren raylarında ezilir serseri ruhum.

Ezelden ebede yol alırken ömür katarı,
Mermerin nabzı atar yağmur damlalarında.

Yıldız, ürkerek kaybolurken gök gürültüsünde,
Issız dağ başlarını mesken tutar yüreğim.

Levh-i mahfuzda kayıtlıyken gönül bağımız,
Dermansız dertlere gark eylersin sevgimizi.

Irmaklar yağmurla kavuşurken deryalara,
Zamansız suskunluğun, çöle çevirir sevdamızı.

Sesine hasret kalırken kulaklarım,
Ellerim müebbet mahkûmdur sükûta.

Varlığını ararken gecenin tenhalarında,
Duyulmaz, sen diyen sessiz çığlıklarım.

Artık nihayet bulsun sensizlik nöbetim,
Maşuktan uzakta kalan aşık, cansız bedendir bilesin…