Aşıksan Şiiri - Kenan Kervan

Aşıksan suçun olmasa da düşeceksin sevda hapishanesine.
Bedenin serbesttir ama ruhun mahkum olacak.
Gün sayacaksın görüş günlerinde yüzünü görmeye.
Gözlerinde kaybolacak unutacaksın her şeyi.
Ya tutup ellerinden azad edecek sahipsiz ruhunu,
Ya da çekip gidecek umutların gibi.
Yorulacaksın.
Yorulacaksın ama yanmak için müebbet yemeye razı olacaksın.

Aşıksan yanmaya talipsin demektir.
Mumun ucundaki titreyen küçücük alev gibi titreyecek çaresiz yüreğin.
Akacak şamdanlara eriyen bedeninden hüzün damlaları.
Senden kalan ne varsa sızlayan kalbinden süzülmesini izleyeceksin.
Eriyeceksin.
Her günün batışında biriken hüzünler alıp götürecek seni başka diyarlara.
Ve yeni günde yeniden birleşecek,yeniden yakacaksın ipin ucunu.

Aşıksan bir kadeh bulacaksın ateşe dayanıklı.
Yada yüreğini kadeh yapıp vereceksin korkmadan ellerinle.
İçeceksin kana kana sevdiğinin elinden aşkın şarabını.
Bittikçe yenisini isteyecek kadar susamış olmalı bedenin.
İçtikçe hissetmelisin her hücrende nefes alışlarını.
Sen artık sen olmayacaksın.
Başındaki sarhoşlukla unutacaksın kim olduğunu.

Aşıksan hazırsın demektir zamansız yağan yağmurlara.
Ya bir saçak bulacaksın kendine ıslanmamak için.
Ya da bırakacaksın tenini saran sıcak damlalara kendini.
Utanmayacaksın ağlamaktan.
Ya içinde biriken denizlerde boğulacaksın.
Yada gecenin bir yarısı yağmur olup yağacaksın göz pınarlarından.
Aşıksan ağlamak için sebebin yoktur.
Aşıksan hiçbir şeyin önemi yoktur.
Ve aşıksan aşktan başka hiçbir şeyin yoktur…