ÂŞIKMIŞ
Seher vakti, ürpererek uyanan
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış.
Sevdâ aleviyle; kavrulan, yanan
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış.
Onların sevdâsı, sanma ki dilde
Yâr kokusun alır, esen her yelde
Ne hikmetler gizli; bülbülde, gülde
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış.
Ruhları titretir, bülbülün marşı
Güllerle süslenir; ev, sokak, çarşı
Daha açmamışken, bülbüle karşı
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış.
Ocak yanmayınca, bacalar tütmez
Gül’ü görmeyince, bülbüller ötmez
İster al, ister ak; rengi fark etmez
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış.
Hâl diliyle, anlatırlar masalı
Sevdâlılar, taa doğuştan tasalı!
Tan vaktinde ağlar, şebnem misâli
Gül bülbüle, bülbül güle âşıkmış…
08/08/’18
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 8.8.2018 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!