Aşıklık Şiiri - Bülent Ceylan

Aşıklık sevdadır gönülden gelir
Tekerleme ile aşık olunmaz
Aşığın bağrında bir ateş durur
Döküp söndürecek ırmak bulunmaz

Türküsü gazeli güzele amma
Bedenden dışarda gezene sanma
Bal vermez her çiçek her dala konma
Çayırdan çimenden şerbet solunmaz

Dereler ırmaklar akmaz boşuna
İnceden kar yağar aşık başına
Doldurup mavzeri sıksan döşüne
Elenir sinesi yine bölünmez

Ceylani duy beni sözümü dinle
Dinlediğin sözü iyice anla
Sazını teslim et kendi elinle
Aşık olmayanın sazı alınmaz