Gece doğuduğunda
Sessizlik sarar
Rüzgarın ince sesi arasında
Düşen yapraklar esaretinde
Gezer aşıklar
Bulutlar arasında yıldızlar parlarken
Ufuktan ay yüzünü gösterir
Kendini kötü hisseden onun limanına sığınır
Ay zaten,
Aşıkların vefalı dostudur
Aşkı onlara medcezir ile besteler
yollarını yakamozlarla aydınlatır
Gözyaşlara şahit olup
Her zaman sır tutar
Acıları güzelce paylaşır
Bıkmadan dinler...
Kayıt Tarihi : 21.5.2015 21:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Kerküklü](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/21/asiklarin-vefali-dostu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!