Aşıkların dili Şiiri - İsmail Koca

Rüzgârda savrulan yeşil yaprağım
Deniz dalgasının beyaz tuzuyum
Ekilip biçilmez herkli toprağım
Yârimin gözünde körpe kuzuyum

Alnında akıtan sevgi terine
Arzuhal eyledim aşk defterine
Vuruldum yüreğin sol Bihterine
Sahramın çölünde sevgi tozuyum

Bilmem ki ben yârin gönlünde neyim
Dudakla yüreğin arası meyim
Tan ağarır iken seherindeyim
Aşkın avucunda yanan közüyüm

Dertleri katlarken sırra katarım
Sevda ateşinde cana yatarım
Saçlar ağarsa da ömrü satarım
Âşıkların dili ruhun özüyüm

Bu ne biçim haldır sefil fizani
Vuslatım her gündür, nerede hani
Saçı uzunluya beyninden kani
Sevdalıların can ile sözüyüm