Aşıklar tepesinden bakıyorum.

Gecenin bir yarısı, odamda loş bir ışık
Huzursuz bedenim kan ter içinde yanmakta
Susamışım, dayanmışım çeşmeye,
Denizleri içer gibi, yangınımı söndürmek
İsterim ama nafile, ateşim çok yüksek,
İçtikçe içimde kaynar kazanlarda sular,
Buhar olup bulutlara yükselir,
Belirir gecenin karanlığında ay ışığının önünde
Kalbimin görüntüsü, yanında ay kızılllığında bir gül,

Gece soğuk titretir her yanı, bense yanarım harından
Yaz mevsimi gibi her yanımdan dağılır ateşim,
Dönerim odama, koridordan geçerken duvarda ayna,
Seslenir bana, neredesin, görünmezmi oldun?
Buradayım, neden sordun? diye seslenirim garip,
Bak bana der, döner bakarım aynaya gözlerim şaşkın,
Ayna orada ama ben yokum görüntüde, sorarım şaşkın
Ne oldu, neden beni göstermezsin diye aynaya,
Gökteki ay’ın önündekini görmedin mi diye sorar?
O sensin işte, onun için gösteremem seni kendine.
Bedenim burda ya onu bari göstersene,
Ruhun olmazsa neye yarar o et ve kemik yığını,
Tüm geceye ilan ettin, herkes gördü aşkını,
Sen şimdi göklerdesin, senin ruhun yanındaki Ay’ın

Nasıl bir aşk bu tanrım? terketmiş bedenimi ruhum,
Bedenim ateşler içinde yanarken burda,
Aşkıma serenat yapmakta ruhum işte şurda,
Ay’ın önünde ve almış yanına kızıl bir gül,
Çamlıca tepesine doğru bakar, çünkü sevgilim orda,
İçime huzur dolar bir anda, yansada bedenim,
Ben burda ruhsuz yaşasamda, ruhum onun yanında

Ey benim aşkım, sen uzaklardasın, içim yanar ha,
Ruhsuz yaşarım, görünmez bedenim aynalarda,
Yanarım aşkının ateşinden, alev alev Bursa’larda
Ben seni hayal ederim, ruhum göklerden seni gözler,
Bir kez istedim seni görmek, bu tenim seni özler.

Bursa Uludağ 278.Ekim.2003 Aşıklar tepesi.11.00 pm