Leylim, bir gülden senin için göz yaşı aktı.
İçi yanmış aşktan, kokusu sevgi, rengiyse kandı.
Sevdiği biricik gül uğruna bülbül ağıtlar yaktı.
Aşıklar bülbülü maşuklar ise gülü kıskandı.
Nil, Tuna, Fırat ve de Dicle böylesi gibisi uğruna,
Ektiripte yeşertmek adına birbiriyle yarıştı adeta.
Yarın yokmuş gibi olmalı ahde en büyük vefa,
Zahmet değil, ayıp değil yâr uğruna çekilen cefa.
Elzem olan tırmanabilmek en yükseğe,
Niçin çıkmıyoruz Aşıklar Tepesi'nin zirvesine?
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!