Aşıklar şehri Şiiri - Meryem Keskin

Aşıklar şehrindeyim sevgili.
Sana geldim uzayan yollara inat.
Boş sokaklarda dolaşıyorum amansız.
Ayak izlerini arıyorum, bu karanlık sokaklarda.
Lambalar fersiz sokaklar sensiz.
Yağmurlar yağmış kaldırımlara,
Silmiş senden kalan her şeyi.
Göz yaşların karışmış her damlaya.
Kokun sinmiş metruk binaların duvarlarına.
Bir köşe başından apansız çık karşıma,
Sarılayım doya doya.
Bizi ayrı koyan kullar utansın!

İste ömrümü sereyim ayaklarına.
Adını yazayım bu şehrim sokaklarına.
Senin İzlerini saklasın kaldırımlar.
Ah sevgili bana bir tek sen iyi gelirsin.
Ayrılıklar şehrinin efendisi,
Saydın mı hiç?
Bu sensiz geçen kaçıncı Cumartesi?
Sar artık gidişinle açılan yaraları.
Yaslanayım sol yanına merhametsiz geçen yıllar utansın!

Hadi bir sevda iste benden,
Tüm aşıkları kıskandırayım.
Güneşin sarı saçlarına mavi boncuklar takayım, sarkıtayım gökyüzünden.
Buklelerine çiçekli salıncaklar kurayım.
Sonsuzluğa savrulsun hayallerin.
Evvelini unutturayım ömrünün,
Ahirine çiçekler ekeyim, Eylül utansın!

Bir türkü göndereyim,
Memleket diyerek, Esen rüzgarla.
Haziran yansın öksüz gecelerde,
Temmuzdan önce.
Bülbülün gözyaşı düşsün gülün sinesine.
Mısralarla yazılayım gönül sayfana,
Gözlerine yazılan, şiirler utansın!

Hadi bir sevda iste benden.
O efsane aşkları gölgede bırakayım.
Bir tulbar’ın kanatlarına yükleyeyim hayallerimi,
İpek yelelerinden tutunayım hayatın.
Tüm sırlarını tılsımlı sandıklarda saklayayım.
Babil’in hazinelerini sereyim rüyalarına.
Asma bahçelerinde yeşerteyim kuruyan dallarını.
Zamansız açılayım mekansız duraklarda.
Varlığımı inkara yeltenen yıllara inat,
Sır olup kaybolayım gözlerinde.
Güneşe yenilen yıldızlar utansın.
Sevmeyi bilmeyen yalnızlar utansın!

……Meryem Keskin…..
……28.04.2025……..