Aşıklar Ölmez Şiiri - Mustafa Göktekin

Tavuk karasıdır gözlerde kara
Yanan milletime bakıp görmüyor
Kapanmaz hep kanar bendeki yara
Bir kulun yarama merhem sürmüyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

Yangın bu kaplıyor bütün yapıyı
Ölsem de düşmanım açmak kapıyı
İnan ki bizlerin büyüktür payı
Ellerim semada Rabbim vermiyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

Tükenir umutlar geçiyor zaman
Düşman peşimizde vermiyor aman
Şartlarım çok çetin hasımlar yaman
Halimi hiç kimse hayra yormuyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

Bir iğne bir iplik eridi yurdum
Yan gelip yatarak hayaller kurdum
Atiyi bilmeden avundum durdum
Benim sevdiklerim benle durmuyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

Bu kadar felaket ders olsun bana
İbrettir olanlar atiden yana
Merhem olmalıdır akan yarama
Acı ki; halimi kimse sormuyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

İmkansız değildir yeniden gülmek
Hakkı hakikati hakkıyla bilmek
Gerekse bu yurda canını vermek
Yurduna can veren şehit ölmüyor
Seven aşıklarsa asla gülmüyor

Mustafa Göktekin