Aşıklar Ölmez Şiiri - Şengül Coşaner

Yine yoksun yanımda
Sabahın ilk güneşi doğuyor usulca
Yorgun bedenimi ısıtıyor
Senin kolların senin sıcaklığın gibi

Maziyi ararken gözlerim
Seni söylüyor dillerim
Bir yara oldu içimde hasretin
Yokluğunla savaşmak benim kaderim

Korkular beynimde sıra sıra
Ah bir gelsen diyorum bana
Dağları aşıpta sarılsan boynuma

Yetmezmi gayri gurbet
Oysa ne sen isterdin ne de ben
Önemli olan duyduğumuz sonsuz güven
Bir yere kadar olan bu dünyada
Olmasak ta olur sen ve ben

Aşıklar ölmez bilirmisin
Sonsuz olan dünyaya göç ederler
Orada kavuşmak herşeye bedel
Olmasanda yanımda
Bu düşünce ve bu gerçek bana yeter