Aşıklar Kervanı Şiiri - Ramazan Pamuk

Derviş Yunus özü haktı
Taptuğuna odun çekti
Arkadaşı bir çiçekti
Uçtu gülden güle düştü.

Yusuf ile Kenan eli
Züleyha’yı etti deli
Ankara’da Bayram veli
Coştu gölden göle düştü.

Mecnun Leyla’sına köle
Onun için çekmiş çile
Yetişti hak menziline
Koştu çölden çöle düştü

Karacoğlan Elif yazdı
Nice diyarları gezdi
Yağan yağmur ile tozdu
Aştı belden bele düştü.

Kerem yandı aşk elinden
Aslının mah cemalinden
Vazgeçmedi emelinden
Pişti külden küle düştü.

Mevlana’dır Konya ili
Haktan geçer onun yolu
Mesnevisi hikmet dolu
Taştı yıldan yıla düştü.

Şeyh Hamidi Veli erdi
Mü’minlere somun derdi
Nice gönüllere girdi
Kaçtı yoldan yola düştü.