Aşıklar Kenti Şiiri - Selahaddin Baykuş

Sonbaharın son yagmurlarıda düştü yere sevgilim,
Derin bir iç çekişi andırırken dışardaki rüzgar,
Keskin bir kışın habercisi sanki.

Sevgilim,
İç çekişim,
Vazgeçişim,
Gelişin neyin habercisiydi sahi?
Ya da gidişin hangi fırtınaların?

Söndü Aşıklar kentinin son ışıkları da
Gitti belki de son aşıklar,
Ben kaldım bu şehirde,
Bir de gitmeyen alışkanlıklar.

Sevgilim,
Vazgeçişim,
Çırpınışım.
Asırlardır süregelen alışkanlığım,
Alışmışlığım Alışkanlığım Ulaşamadığım.