Mehtaplıymış geceleri hep bahçeler.
Güller açarmış sabaha dek.
Ve gül dalları üzerinde ötermiş bülbül.
Her lahza içinde ağlarmış gül..
Bazen meltem esermiş gül bahçesinde;
Yapraklar hafif hafif sallanırmış yel estiğinde..
Gören yokmuş o an, bülbülle gülün ızdırabını..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
kutlarım hocam....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta