Aşıklar Şiiri - Hakkı Demir

Ellerim perdeyi aralar da
Gözlerim hep senin oralarda
Seyre dalarım senli günleri
Sende izlerim hep gülleri
Gelir hep sen kokan kukular
Kokular, misk gibi kokarlar
Güneşli ufuklar penceremde
Pencerem sana dönük evimde
Aydınlıkta değil gecede bile Aksın
Yıldızlar gibi gözlerin, ve gözlerimde
Bırak gözlerin geceleyin ruhuma aksın
Ruhum, resmini duvarlarıma çaksın
Afitap ,sokaklarından mı geçtin şehrmin?
Hep ayağının değmediği yerleri çökmüş zemin,
Göremeyince seni; işte,kararmış odaları demin
Bana sordular seni görmek isteyen evleri
Karanlığa gömülmüştür, şimdi pencereleri
Döndüğüm köşelerinde hep ışıklar
Kaybolur birden, karanlıkta aşıklar
Sensiz, geceleyin yıldızları bile sönüktür
Hasrettir; evleri saran, yaman sarmaşıklar
İçimde bir bensin, ondan bu yakınlığım
Gözlerimizse; birbirini yolda gören tanışıklar
Bak işte yoksun karanlıkta kaldı aşıklar