Cümlenin yerine yanar ateşte;
Karanlığa ışık salar âşıklar...
Mihnet gani gani, nimet eh işte!
Boynu bükük açar, solar âşıklar...
Ehli dildir onlar, yiğittir, merttir;
Mazluma şefkatli, zalime serttir;
Gönülleri zengin, hepsi cömerttir;
Yanık gönülleri sular âşıklar...
Dedem Korkut ozanların piridir;
Türkçe deyip yazanların piridir;
İlden ile gezenlerin piridir;
Soy soylamak nedir, bilir âşıklar.
Kula kulluk etmez Allahın kulu;
Özü sözü birdir doğrudur yolu;
Zalime baş eğmez bükülmez kolu;
Zulmün direğini çeler âşıklar.
Rehberlik ederler köre şaşkına;
Sevgiyle girerler gönül köşküne;
Sineleri yanar Allah aşkına;
Yürekteki pası siler âşıklar.
Evvahi mızrabı saza vuramaz;
Güzel düşler görür hayra yoramaz;
Şöyle balı yağa, katıp karamaz;
Bu iş yine size kalır âşıklar:
Kayıt Tarihi : 26.10.2009 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (4)