Aşıklar Şiiri - Yusuf Kılıç

İleriden değil geriden sayak
Yarışa katılsam olurum ayak
Kendini bilmeze atılır dayak
Irmağın en ufak kolu değilim

Kalem ozanıyım açıktır sözüm
Aşığım demeye utanır yüzüm
O aşık Yunus’tur dedemiz bizim
Sakalının bir tek kılı değilim

Kusurî dedemin göz yaşı akar
Vallahi mahşerde gönlümü yıkar
Altının yanında puldan ne çıkar
Altına serilen çulu değilim

Ruhsati babamda dalmış derine
Her aşık varamaz onun yerine
Aşık idi ahir zaman pirine
İçemedim meyi dolu değilim

Feryadi dayımın ahu zarı var
Serendip te maşukası yâri var
Kadeh sunup bâde veren piri var
Beline sardığı şalı değilim

Şair Mehmet Akif bir umman gölü
Ruhani sağ onlar cismani ölü
Onların yolunu sevmeyen deli
Geçmeyen akçesi pulu değilim

Aşık Gülyaniyim sözüm bitmeli
Bülbül olup Hak yolunda ötmeli
Kelam Muhammed’e, Hak’ka gitmeli
Azıp yoldan çıkan deli değilim