Aşıklar Şiiri - Ramazan Özütürk

Aşıkların mekanında Hak sözü
Milyon kez damıtıp, demeye geldim
Çalım atan, düven çekmez öküzü
Yulara bağlayıp, yenmeye geldim

Dost bağından hisse aldım kırkında
Döndürdü felek başımı çarkında
Hakikat var insanlığın arkında
Yunup, temizlenip, ölmeye geldim

Bizde kıymet görmez kara kaş çatma
Doğru söz bulunur, bulunmaz katma
Gıybet etme, dostun ardından atma
Hor bakanı yerip, itmeye geldim

İz sürmez dağlara oluruz yamaç
Görürsen gerçeği, şereftir amaç
Yollar vardır çetin, yollar dolamaç
Eğriden sıyrılıp, doğruya geldim

Yağmur olur, yeryüzüne yağarız
Gür selimiz var, bol bol coşar deniz
Gecelerde yıldız gibi parlarız
Güneşi eş bilip, yanmaya geldim

Dost ehliyiz, karışmayız kavgaya
'Şahin' diyen çoktur kara kargaya
Bulut üstüne çıkarız havaya
Yıldırımdan bir ses vermeye geldim

Gülşende sözümüz bülbül aşkına
Muhabbet hoş gelmez cahil, şaşkına
Hak yolunda erdik insan erkine
Bahçenizde güller dermeye geldim

Bazen gam çekeriz, bazen var şenlik
Gönlümüzde bulunmaz senlik, benlik
Aşılmaz yollara oluruz benlik
Mizanın aklına uymaya geldim

Dereye minnet yok, varsa okyanus
Çağlarız, coşarız Pirimiz Yunus
Çulu nimet bilip, sevmeyiz lüküs
Nakış nakış kilim sermeye geldim

Mürekkep bol bizde aşınmaz kalem
Dağ, taş, ovalara eyledik kelam
Bizi anlayana gönülden selam
Fezanın dolusu salmaya geldim

Ölürüz vatana, şanlı bayrağa
Türkü söyler, konuşuruz yaprağa
Çayırı bitmemiş güzel toprağa
Binlerce deneyi ekmeye geldim

Özütürk'üm, çok şey var yazılacak
İlim deryasında hoş gezilecek
Sözüm var arıtılıp, sezilecek
Aşık mekanında süzmeye geldim.