Aşıklar Şiiri - Husam Hasret

Yıllar boyunca Kerem Aslı ardına düştü
Böyle ilk görüşünde sevda derdine düştü
Yurduna hasret kala eller yurduna düştü
Yandı Kerem'im yandı Aslıyla bir ateşte

Menun'dan ne söyleyim, odur Leyla delisi
Ona çare bulmadı hakimlerin ellisi
Leyla'nın güzel gözü oldu tek tesellisi
Muradına ermeden aklı kalmadı başta

Şirin uğrunda Ferhat sert kayaları deldi
Şirin Şirin diyerek balta kayaya çaldı
Kavuşmadan ruhların beraber felek aldı
Hatıraları kaldı hem dağda hem de taşta

Garip'te gurbet elde uzun zaman çekti gam
Yalnızlık hasretinden gözlerinden coştu nem
Sonda şad oldu, ona kavuştu da Şahsenem
Sürdüler keyf safayı bir ömürde bir yaşta

Kanber de Arzu'sundan yıllaraca uzak düştü
Sevgisinin uğruna cıkmaz yollara koştu
Bir ölüm kucağında Arzu'suna kavuştu
Ne yazık ecel koydu gözlerini hep yaşta

Ben de onlar gibiyim, sevdama kanıyorum
Sevda ölmez bir nesne hep öyle sanıyorum
Bilmiyorum da neden eriyip yanıyorum
Tek söylediğim sözse, gönül sevdadır işte