dar ağacına ser verip
düşmana sırrını vermeyen bir adam,
değme sinesine kınalı sevdalar
günlerini yazık eder bitmez lakin sızıyla bu dam
bir şerbeti içen şahittir ölümüne
bir sonunu düşünmeyen yusufum,
bilir elbet solundaki yara pek narin
çiğ düşse sulanır gözleri,
kurşuna yan bakarken
heyhat narası iri bakışlarında
tir tir salınır.............
ama bir nadide dalına basar
incinmez yusufum
anla aşıkla ölmez yusufum
Kayıt Tarihi : 18.5.2008 22:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)