Aşıkk Hasbi Aslan Şiirleri - Şair Aşıkk ...

Sene bin dokuz yüz doksan yedi
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum
Saat yirmi iki dört nisan günü
Boz Kurtları yetim koydun Başbuğum

O,bin yetmiş birin,en son halkası

Harbiyeye vardım orada da yoktun
Ama yazılıydı okul numaran
Trablus da toz olmuştu uru ban
Seni çok özledim aziz Atatürk.

Ana vartalar da olduğunu duydum

Şiirin Konusu:14 Haziran 1999 pazartesi günü başlayan yolculuğum 17 Haziran 1999 perşembe günü İzmirde noktalandı. Sırasıyla Nevşehir-Aksaray-Konya-Afyon-Uşak ve İzmir geçtiğim yerlerde neler gördüm neler hem sevinçli hem hüzünlü zümrüt gibi yeşile bezenmiş dağlar,ovalar,bahçeler,bağlar ayrıca üzerinde bir tutam ot bitmeyen dağlar susamış topraklar her biri bir şehide mezar taşı olmuş kara çalılar burcu burcu ecdat kokan tarih kokan ecdat yadigarı hanlar,hamamlar,yaylalar,eller ve obalar hepsi garip hepsi sessiz ve hüzünlü Selçukluları,Osmanlıları ve de Mustafa Kemalleri arıyorlar onlara hasret duyuyorlar ve ağlıyorlardı.Akşehirde Hoca Nasrettin yaşar gibiydi... Dumlupınarda şehitler çoşar gibiydi başlarında o eşsiz kumandanları kahpe yunan bozulmuş toz duman içinde kaçıyor onlarda kovalıyordu.Ben ise dalmış adeta o günleri yaşıyordum koskaca bir tarihi yaşıyordum.Hülyalara dalmış sanki tarihi yeniden yazıyordum. Dumlupınar Şehitliğinde üç İhlas bir Fatiha okudum bütün şehitlerimizin ve büyük kumandan Mustafa Kemalin ruhuna bağışladım.Kendimden geçtim hıçkırıklara boğuldum ağlıyordum o durumda o anda kim olsa ağlamazdı ve dudaklarımdan mısralar dökülmeye başlamıştı. Ardı arkası kesilmeden görmüş olduğum manzara ağlatmıştı beni işte şöyle seslenip şöyle ağlıyordum; Garip kalmış her biri bir köşede Hanları gördümde ağlattı beni Süvari atının ayağında düşmüş Nalları gördümde ağlattı beni Bir zaman ecdadın ipek yoluydu Alay hanı mamur idi doluydu Şimdi sessiz viran kalmış ölüydü Hanları gördümde ağlattı beni Baktım yıkık viran dört duvar kalmış Onlarda matemli uykuya dalmış Her yolu uğrayan bir taşın çalmış Hanları gördümde ağlattı beni Bu duyguyla vasıl oldum Konyaya Yeniden gelmişe döndüm dünyaya Bütün yaranıyla ulu mevlana Onları gördümde ağlattı beni Akşehire ayak bastık o gece Viran olmuş ocak tütmüyor baca Eşşeğe ters binmiş Nasrettin Hoca Hem güldürdü hem de ağlattı beni Sabaha karşıydı Afyona vardık Bütün dağlar taşlar bildik tanıdık Sanki orda doğduk orda büyüdük Dağları gördümde ağlattı beni Kuşluk vakti geldik Dumlupınara Ecdat orda ders verdiydi yunana Toprak nice yiğit basmış bağrına Canları gördümde ağlattı beni Kara çalı olmuş mezar taşları On sekizle-yirmi arası yaşları Sılada dul kalmış gelin eşleri Canları gördümde ağlattı beni Orda göz yaşlarım sildim ayrıldım İstikamet Uşak yola koyuldum Manevi huzurda selama durdum Yolara baktımda ağlattı beni Salihli,Turgutlu geldik İzmire Bel kahvede Atam ile göz göze Tam kordon boyunda,daldık denize Denize baktımda ağlattı beni Aşık Hasbim Atasının izinde Şehit dolu ovasında düzünde Dağlar taşlar.Tarih oldu gözümde Tairihe baktımda ağlattı beni.

bulutlarda rahmet yüklü
rahmet senin kar da senin
cennet de gül bahçeleri
cehennem de nar da senin

günahkarım çekme dara

el tutmaz gözüm görmezse
azrail aman vermezse
yanıma kimse gelmezse
o zamanlar ben nideyim?

ahret avim dar olursa

Konuşurken dönmez olur dillerin,
Hiç bir şeye,uzanamaz ellerin.
Şal dolarsın düzgün durmaz bellerin,
Gençliğin elinde gittiğizaman.

Ayakların taşıyamaz gövdeni,

Bu bendeki hüzün nedir,gam nedir?
Bir türlü bu sırrı çözemiyorum.
Bindi omuzuma dünya mihneti,
Şad olup dünyada gezemiyorum.

Bir taraftan yokluk bir yanda düşman

Var mı Türkiye'min eşi menendi?
Ilgıt ılgıt esen yelleri güzel.
Gülünen bilbülü tutuşmuş ceng;
Bülbülün konduğu gülleri güzel.

Havasının tabip ne ki yanında?

Yakma bir fidanda sen dik ne olur
Yediğin ekmekte tuzun bulunur
Yarin Hakkın divanında sorulur
Yakıp yıkıp kül eyleme ormanı

Sofrada ekmeğin,elinde asan

Yeldim yeldim yele verdim.
Emeklerim sele verdim.
Her diyarda bir yar sevdim.
Alamadım ele verdim.

Ömür boyu gurbet gezdim,