Yol almaz kervanlar alınan ah ile
Dönmez geri çıkan söz eyvah ile
Düşman taş olsa da yağsa nafile
Dostun attığı bir gül yıkar beni
Hiç bir insanı görme sakın hakir
Paraya pula köle olandır asıl fakir
Kalırsa ruhumda zerre kadar kir
Yağmur yağar da yıkar beni
Kalmasa âlemde tutacak fâni dalın
Göğe açılsın da avcun secdede alnın
Kor üzerinde yürürüm de ayak yalın
Bir garibin bir bakışı yakar beni
Nefsine karşı duran gelir kendine
Kendini bil de sahip çık sen diline
Asıl hürriyet bağlanmaktır dinine
Başıboş dolaşmak sıkar beni
Kibir nedendir nefsim, aciz bir kulum
Kapalı önüm, arkam, sağım ve solum
Bir nur huzmesi bulursam açılır yolum
Girdiğim dehlizlerden çıkar beni
Maddiyat için maneviyata etme tahribat
Temeli olmayanın çatısına etme tadilat
Dünya için dünyalık için yaparsam iltifat
Kesemde biriktirdiğim sokar beni
Beşiğimin ipi mezarımın taşına bağlı
Tüm sonlar aslında en başına bağlı
Ölüm ansız gelir, sanma yaşına bağlı
Düşündükçe boğar bu efkâr beni
An gelir koparsın bitmeyen her işinden
Fitne, fesat ayırır seni öz kardeşinden
Gel deyince gidersem eğer peşinden
Dünya aldatır da peşine takar beni
Tefekkür edenler elbette erer ilahi sırra
Dertliyim diyeni dert eden de olur yara
An gelir ve de insanoğlu varır bir ayara
Gizleyemem, ruhum eder aşikâr beni
16.04.2021
Kayıt Tarihi : 9.5.2021 02:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!