Sevmedim insanları, Kaçtım
Kalemim kırılana kadar yazmak istedim
Çünkü kalemimi değil kalbimi kırdılar
Ben de kaleme sarıldım,
Ayakta mısralarım, bak aşikâr
Bir kaç gün geçmedi pişman oldular
Kaldım ortada sonra bîkarâr
Ayakta mısralarım, bak aşikâr
Yaptı bunu saygısız hacılar, hocalar
Ehli değildi para için çalışıyordu bu hilekâr
Dünya malı için sattı bedenini, kalktı eğildi riyakâr
Değildi hepsi böyle, çoğu işgüzar
Ayakta mısralarım, bak aşikâr
Birşey yapamadı, herkes olmuş ihtiyar
Sildim hepsini beşer altışar
Yaptım işte artık çarnaçar
Kurtuldum hepsinden artık bıraktım değilim artık mihmandar
Ayakta mısralarım, bak aşikâr
Artık kuş gibiyim istediği kadar bağırsın sahtekar
Bir gün olur kafalarına vurur babalıklar
Geç olur, yeni olurlar haberdar,
olgunlaşmamış kabaklar
Ayakta mısralarım, bak aşikâr
Geçer Mehmedim bekleme kimsenin yolunu
Ne yapsan boş, artık dönmez iş-u-kâr
Kayboldun sen, işte oldun kıymettar..
Şahlandı mısralarım, herşey aşikâr
Kayıt Tarihi : 19.9.2018 23:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!