Sen benim için aşikar olanken,
Ben senin ezelde sarhoşundum.
Sen tuğba ağacının süsüyken,
Ben sana açmış sade bir güldüm.
Yedi renk veren ebem kuşağımın,
Gönlümün aşikarı olan tek rengi,
Dağların sisli dumanlı başlarında,
Kalsanda, ben seni arar bulurum.
Kolların saracaksa dağlarımı sarsın,
Akacaksa suyun denizlereme aksın,
Arayacaksa gözlerin hep beni arasın,
Zamanında gel de aklım kalmasın.
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 08:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/12/28/asikar-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!