Öyle çıplaktı ki düşlerim, insanlar baktıklarında sadece SENi görüyorlardı içinde. Oysa düşü gören bendim, yaşayan da ben. Neden görünen sen olursun ki görüp yaşadığım bu düşün kahramanı. Ben, kendiliğinden ve nedensiz kurardım kelimeleri, Onda bile seni bulurlardı. Ne çok AŞiKar etmişim seni meğerse AŞK...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta