Aşıkan Çeşmesi Şiiri - Ümid Mansur

hayattır su, aşktır su
pınar başında buluşur yaran
ab-ı hayat peşinde koşarlar
kimi kam alır meyden
kimi may için yanıp tutuşur

“pınara gel ki görem,
el uzat bir gül verem” diyordu türkü
ama ben diyemedim
gül veremedim
feleğin bana oyunu bu
aşk bağından gül deremedim

uçamadım aşk ülkesi semalarında
aşkın kitabını açamadım bir türlü
Meram bağlarından geçemedim
Aşkan çeşmesinden bir yudum su içemedim
o yüzden ne bir mesnevim oldu ne de rubai
ne Hayyam-ı Nişaburi hoşnut benden
ne de Belhli Celaleddin
Fuzuli gibi suya kaside yazamayışım ondan
Feqihé Teyra gibi su ile konuşamayışım ondan