Aşık Veysel Şatıroğlu

Kimi dara düşer üzülür
Kimi utangaçtır büzülür
Kimi yardan düşer ezilir
Kimi sevdaya düşer,süzülür

Yani herkes
külli kaderin belirlediği sınırlar içinde
cüzi kaderiyle yoğrulur
*
Bu bağlamda,
günümüzden 123 sene önce
Sivas’ın Şarkışla ilçesinin,
Sivrialan Köyü'nde
Avşar Boyu’nun
Şatırlı Obası’na mensup
Gülizar ve Ahmet’ten bir garip doğar
Garibandır..
Yoksuldur..
Adını, kulağına üflerler
Veysel olur
*
Bir gün çamura düşer
çiçek hastası olur; kör olur

Eline bağlama verirler;
gönlünü yoklar
havayı koklar; ozan olur

Köy köy gezer
Köy Enstitüsü öğrencilerine
.....................öğretmenlik eder
tezenesini,
bağlamasının tellerine vura vura söyler
“Uzun ince bir yoldayım
Gidiyorum gündüz-gece
Yetişmek için menzile
Gidiyorum gündüz gece” “ der

“Güzelliğin beş par etmez
Şu bendeki aşk olmasa”..der

“Koyun kurt ile gezerdi
Fikir başka başk’olmasa” der

“Veysel, tabiata aşık
Topraktan olduk, kardaşık
Aynı yolcuyuz, yoldaşık
Sen yolcusun,ben bacmıyım” der
*
Babası Karaca Ahmet’in
koruyucu kollarında
ve anası Gülizar’ın
gül kokulu koynunda
sevgiyle sulanan Veysel
bizlere mis kokulu güller hediye eder!
*
Kara toprağa düşmeden
Kara toprağa aşık olur
“Benim sadık yarim kara topraktır”
“Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın” der

Türk Halk Türküleri zincirinin
kocaman halkalarından biri olur

123 yıl geçer aradan
Yedi veren gül gibi
her yıl yeniden doğar

Bu yıl
Aşık Veysel Şatıroğlu'nun
123. doğum yılıdır

Kutlu olsun Veysel Baba!
İyi ki doğdun !
Her yıl yeniden doğmak ne güzel!
...............***...........
25.ekim 2017 -çarşamba
Bilgiler için Google'den yararlanıldı