Dost diye sarıldı, yar diye baktı,
Özündeki sevgi sel gibi aktı,
Biraz nüktedandı, şendi, şakraktı,
Aşskın mızrabını tuttu Veysel’im,
Ardına bakmadan gitti Veysel’ım.
Gizli, saklı, bırakmadı söyledi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
