Değerli sözüne hep hayran oldum
Ruhun aramızdan yel oldu gitti
Öldüğünü duydum ağladım kaldım
Akan göz yaşlarım sel oldu gitti
Senin için akan yaşlarım dinmez
Bahtım kara imiş hiç yüzüm gülmez
Veysel dayı halim soran bulunmaz
Bütün yarenlerim el oldu gitti
Seni ne kadar severdim bilsen
Tanrı ruhsat verse yanıma gelsen
Akan göz yaşımı elinle silsen
Mehmet Ali yandı kül oldu gitti
26 Mart 1973
Mehmet Ali ŞahinKayıt Tarihi : 23.3.2006 08:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim taktir hakkım tam puan.
Ancak bir sorun var. Yıl 1956.. Afyonkarahisar Lisesi Orta Okul 2. sınıf öğerencisiyim. Lisenin mezuniyet günü yapılacak. Davet edilen çeşitli sanatçılar içinde Aşık Veysel adında bir de halk ozanı var. Sivas ili Şarkışla ilçesi Sivrialan köyünden. 7 yaşlarında çiçek hastalığı nedeniyle gözlerini kaybetmiş bir ozan rahmeyli Veysel. Otelde kalacak (Güneş Otel) öğretmen o otelde kaldığı sürece onun yanına bir öğrenci göndermek zorunda. Gözleri görmediği için ona yardımcı olunması gerkiyor. İşte ona yardım eden ve onu üç gün misafir eden, kendi ağzından yaşam öyküsünü dinleyen öğrenci (şanslı öğrenci) ben oldum. Ölmeden Sivrialan köyüne gidip toprağına yüzümü sürmek isterim o bilge halk ozanının. İşte o zaman hacılık mertebesine erişeceğimi düşünürüm sevgili dost.
Başarılar ve sevgilerimle..
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ...
TÜM YORUMLAR (6)